Pesta Amerikane është një sëmundje infektive shumë e rrezikshme, të cilën e shkakton bakteri Paenibacilus larvae subspecies larvae.

Kjo sëmundje për herë të pare është zbuluar në Amerikë nga shkencëtari Wait.  Të kjo sëmundje bakteri formon bacile në formë shkopinjsh, të cilët janë në madhësi prej 2,5-5x0.5 -0.8 µm. Pasi që të vdesin larvat, këto bacile shndërrohen në spore gram pozitive shumë të qëndrueshme. Sporet në hoje e ruajnë aftësinë infektive më shume se 10 vite, kurse në toke 30 vite, por ka raste nganjëherë edhe 40-60 vite. Ky bakter formon edhe helme dhe se bashku me spore i depërtojnë muret e zorrëve dhe kalojnë në hemlimfë dhe kështu përhapen në tërëtrupin e larvave.

Menjëherë pas vulosjes së larvave vërehen edhe simptomat e para të sëmundjes, ku kapakët e qelizave lëshohen në thellësi dhe fillojnë të nxihen, ndërsa në mes të tyre behën vrimat nga bletët.Larvat e infektuara vdesin ditën e tretë pas vulosjes dhe në kushte të volitshme sëmundja merr hov, kurse trupi i larvave dhe pupave shndërrohet në masë të trashë viskoze. Kjo masë e trash, e cila zakonisht merr ngjyrë kafe të errët, nëse tërhiqet me anë të një fije shkrepëse ajo mund të zgjatët deri në 2,5 cm dhe ka një erë tutkalli, është e ngjitshme e cila ngjitët për muri dhe në fundin e qelizave kurse kur teret ajo shndërrohet në luspa. Bletët e infektuara edhe pse kanë muskuj mjaft të zhvilluar, ato nuk kanë forcë për t’i hapur hojet e mbushura me mjaltë dhe për t’i larguar kapakët e dyllit të tyre, por edhe masën e prishur nga larvat e vdekura.Sëmundja përhapet në mënyra të ndryshme, si:a) Përmes bletëve punëtore, b) Meshkujve, c) Gjatë shtegtimit etj.Pesta Amerikane zhvillohet zakonisht gjatë verës, kur në shoqëri ka më shumë vezë dhe si pasojë vdesin larvat dhe pupat dhe kështu shoqëria dobësohet, ku në fund edhe vdesin. Gjithashtu larvat dhe pupat e vdekura paraqesin burimin kryesor të infektimit, sikurse edhe mjalti, poleni fletët e dyllit zgjojet e bletëve etj.

Kjo sëmundje luftohet sipas ligjit për mbrojtjen e shtazëve nga sëmundjet infektive, pasi që këto sëmundje rrezikojnë fondin shtazor të shtetit. Nëse dyshohet për këtë sëmundje, atëherë duhet të merren masa të menjëhershme, që do të thotë se duhet të lajmërohen institucionet, si: inspektori i veterinarisë dhe behën analizat laboratorike. Merren mostrat me dimensione 10x20 cm mbështillen dhe vendosen në kuti të drurit apo të letrës dhe dërgohen në laborator. Pas konstatimit të sëmundjes menjëherë bletët vendosen në karantinë deri në vendimin për eliminimin e tyre.

Së pari sëmundja mund të kufizohet me masa të ndryshme, si: a) Rritja e shoqërive të forta, b) Dezinfektimi i rregullt i zgjojeve, c) Përpunimi në mënyrën adekuate i dyllit (Sterilizimi  sepse sporet e bakterit vdesin apo shkatërrohennëtemperaturë 120˚C)  dhe d) Mund të përdoren paraprakisht antibiotiket adekuat.

Për luftimin e Pestës amerikane rekomandohen natrium sulfatiazolli 0.5-1 gr/l sherbet, Geomicina 1gr/l sherbet dhe teramicina.

Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës i vetmi antibiotik preventiv dhe i preferuar është Teramicina, edhe pse nuk i lufton sporet e këtij bakteri.

Nëse është infeksioni i madh dhe kjo sëmundjeështëvërejtur me vonesë, duhet të aplikohen masa drastike ku shoqëritë duhet të mbytën (duke djegur squfur), kurse bletët e vdekura së bashku me hoje dhe shtëpiza djegën dhe groposen e mbulohen me dhe.